نسل من
عصر ارتباطات..عصر آهنی ..دوره ایست که همه ,از پیرمرد 80 ساله تا پسر بچه 5 ساله موبایل بدست دارند..
چقدر دلت میخواد یه تنگ ِ غروب جمعه ایی تلفنت بصدا بیاد واز اونطرف گوشی صدای آشنایی حالت و
بپرسه و بخواد بیاد ببینتت..! یا به کافی شاپ دعوتت کنه تا با هم این غریبی غروب جمعه رو رد کنید..
همراه هم و در کنار هم..
چقدر دوست داری از همین وسیله ایی که اینروزا دست همه میبینی استفاده ی بهتر بشه..! و اما هیچ
تنگ ِ غروب جمعه ایی صدای زنگی نمیاد تا ترو با غریبی ساعات کُند وتلخ, آشنا کنه و دلت روسبک از
اندیشه های سنگین که حالا وزنش بی اندازه شدن..
به قرنی پا گذاشتیم که برای بروز احساس ِ شوق و شور غیر وصفی که داریم خنده و شادیمان را با شکلک های کامپیوتری نشان هم میدهیم و یا اشک میریزیم طوری که اگر حس واقعی ما شوریدگی و عشق هم باشد نشان از درون ندارد..!
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: داستان های آموزنده و مطالب جالب ، ،